Από την επίσκεψή μας στο Πολεμικό Μουσείο Καλπακίου

Από την εκδρομή μας στην Πάτρα και στο Ναύπλιο

Στην Αρχαία Ολυμπία

Πιο πολύ μου άρεσε το Ναύπλιο και η Αρχαία Ολυμπία. Στην Αρχαία Ολυμπία η ξεναγός ήταν καταπλητική και καταλάβαμε αρκετά πράγματα.
Επίσης το παλαμήδι ήταν υπέροχο. Η θέα φανταστική. Α!! παιδιά και να θυμάστε, να κοιτάτε πάντα αριστερά, γιατί πού ξέρετε, μπορεί να δείτε το Παλαμήδι...

Μαριάνθη ΣΤ1

Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Για την εκδρομή που πήγαμε δεν έχω να πω πολλά. Ήταν απλά τ έ λ ε ι α! Περάσαμε καταπληκτικά!!! Η ξεναγός μας στην Αρχαία Ολυμπία μας τα εξήγησε όλα πολύ καλά και ομολογώ ότι εγώ δεν ήξερα ούτε τα μισά από όσα μας ίπε. Το μόνο παράπονό μου είναι ότι δε μείναμε πιο πολύ στο Παλαμήδι ώστε να δούμε αρκετά. Όμως δεν πειράζει. Είδαμε τουλάχιστον τη φυλακή του Κολοκοτρώνη. Επίσης μου άρεσε πολύ και ο τάφος του Αγαμέμνονα στις Μυκήνες. Τελικά αυτή η εκδρομή μου άρεσε πάρα πολύ και με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Μαρίνα ΣΤ1

Στο Ναύπλιο και στις Μυκήνες

Πασχαλινά Έθιμα του τόπου μας

Στο χωριό της μητέρας μου, τη Λευκοπηγή Κοζάνης, τα έθιμα του Πάσχα αρχίζουν από το Σάββατο του Λαζάρου. Οι Λαζαρίνες είναι τα μικρά κορίτσια που ντύνονται με τις παραδοσιακές τοπικές φορεσιές. Γυρίζουν τα σπίτια του χωριού τραγουδώντας τραγούδια για το Λάζαρο και οι νοικοκυρές τους δίνουν αυγά που τα μαζεύουν σε ένα μεγάλο καλάθι στολισμένο με λουλούδια. Το μεσημέρι μαζεύονται σε ένα σπίτι όπου η μητέρα κάποιας από τις κοπέλες έχει μαγειρέψει φασολάδα γιατί είναι ακόμα η νηστεία. Το απόγευμα μαζεύεται όλο το χωριό να δει τις Λαζαρίνες να χορεύουν και να τραγουδούν τα τραγούδια του Λαζάρου.

Ένα απόσπασμα από τραγούδι:

Μωρή κοντή μου τσαπουρνιά
τι στέκεις στολισμένη;
Με στόλισε η μάνα μου
και στέκω στολισμένη...

Παύλος

Ένα παραδοσιακό έθιμο που επικρατεί μέχρι σήμερα στο χωριό μου είναι το Σάββατο του Λαζάρου που μαζευόμαστε όλοι οι συγχωριανοί στην πλατεία και στολίζουμε το Λάζαρο. Ο κάθε ένας φέρνει ένα κουδούνι, μικρό ή μεγάλο, και λίγα λουλούδια και τα βάζουμε πάνω στο Λάζαρο που είναι τυλιγμένος με χαρτί σε κάποιον πλάτανο. Ύστερα πιανόμαστε όλοι μαζί και χορεύουμε και τραγουδάμε γύρω απ αυτόν. Τα παιδιά εκείνη την ημέρα τραγουδάμε τα κάλαντα του Λαζάρου.
Ένα άλλο έθιμο είναι πως μετά την εκκλησία πηγαίνουμε σε κάθε σπίτι για να πούμε χρόνια πολλά και άλλες ευχές σε αυτόν που κατοικεί αλλά και στην οικογένειά του.
Πασχαλινό τραγούδι:

Τώρα μεγάλη Πασχαλιά, τώρα καλός μας χρόνος,
τώρα κι η γη στολίζεται με εννιά λογιώ λουλούδια
με πράσινα με κόκκινα με άξια και με γαλάζια.
Σήμερα Χριστός Ανέστη!

Τραγούδι Μεγάλης Εβδομάδας:

Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη λύπη
Μεγάλη Τετάρτη, ο χριστός εχάθη
Μεγάλη Πέμπτη, ο Χριστός ευρέθη
Μεγάλη Παρασκευή, ο Χριστός στο καρφί
Μεγάλο Σαββάτο, ο Χριστός στον τάφο
Μεγάλη Κυριακή, μπαμ από δω, μπαμ από κει, τρων αρχόντοι και φτωχοί

Έρη

Το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά ξεχύνονται στους δρόμους με στολισμένο το Λάζαρο και με κύπρους τραγουδούν "εν τη πόλει Βηθανία"
Την Κυριακή των Βαΐων οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάρουν βάγια και να χτυπήσουν με αυτά τους άλλους λέγοντάς τους χρόνια πολλά.
Τη Μεγάλη Παρασκευή τα παιδιά πηγαίνουν στην εκκλησία να στολίσουν τον επιτάφιο και να χτυπάνε την καμπάνα. Οι δε γυναίκες πηγαίνουν στο νεκροταφείο για να πλύνουν τα μνήματα και να ανάψουν τα καντήλια. Το απόγευμα της ίδιας μέρα πηγαίνουν όλοι μαζί στην εκκλησία με κόκκινες λαμπάδες. Στο τέλος της λειτουργίας ο επιτάφιος συνοδευόμενος από τα εξαπτέρυγα οδηγείται γύρω από την εκκλησία.

Σοφία

Τη Μεγάλη Πέμπτη, καθώς οι νοικοκυρές βάφουν τα αυγά, μαζί με αυτά βάφουν και μαλλί προβάτου και το βάζουν στα καρποφόρα δέντρα. Αυτό γίνεται με την ευχή μαζί με την Ανάσταση να βγάλουν καρπούς και τα δέντρα.
Τη Μεγάλη Παρασκευή μαζεύονταν κυρίως τα αγόρια του χωριού, χωρίζονταν σε ομάδες και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν:

σήμερα μαύρος ουρανός
σήμερα μαύρη μέρα
σήμερα όλοι θλίβονται
και τα βουνά λυπούνται
σήμερα βάλανε βολή οι άνομοι Εβραίοι
οι άνομοι και τα σκυλιά οι τρισκαταραμένοι
ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
να λάβει δείπνο μυστικό
και να το λάβουν όλοι.

Μόλις τελείωνε το τραγούδι η οικοδέσποινα έδινε στα παιδιά ένα κόκκινο αυγό.
Την ίδια μέρα επίσης τα παιδιά πήγαιναν στο λιβάδι και μάζευαν λουλούδια για να στολίσουν τον επιτάφιο του χωριού.

Χάιντι

Από το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες καταγίνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν τα σκαλτσούνια, τα τσουρέκια και τις λαμπροκουλούρες. Η λαμπροκουλούρα δεν έχει στη μέση τρύπα, όπως τα μικρά κουλούρια σήμερα για λόγους οικονομίας και στο κέντρο της μπαίνουν κανονικά τρία κόκκινα αυγά, όσα και η Αγία Τριάδα. Γενικά τσα εδέσματα και γλυκίσματα του Πάσχα κυριαρχεί το γάλα, το αυγό και το τυρί που τώρα υπάρχουν άφθονα.

Πριν την Ανάσταση (κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής) όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα μεγάλο σωρό από τα ξύλα (την λεγόμενη φουνάρα) και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο παπάς λέει το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ βάζουν φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Η καμπάνα του χωριού χτυπά και πέφτουν πυροβολισμοί (ένα κακό έθιμο).

Αφροδίτη

Ομαδική Εργασία

Αξιοθέατα της Ευρώπης

Από την επίσκεψή μας στο Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων

Την Τετάρτη 1/4 επισκεφτήκαμε το Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων.
Εκεί ένας κύριος μας μίλησε για την κωπηλασία και για τα παιδιά που πήραν κύπελλα και μετάλλια. Ύστερα μας έδειξαν πώς μπαίνουν στη βάρκα και πώς κάνουν κουπί. Έπειτα μας δείξανε τις μεγαλύτερες βάρκες και μας είπαν πόσο κοστίζουν. Στον επάνω όροφο υπήρχαν εξελιγμένα μηχανήματα για γυμναστική. μετά είδαμε τη μεγάλη συλλογή με τα κύπελλα. Ήταν πραγματικά πάρα πολλά.

Σοφία

Εργασία στη Γεωγραφία

"Το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια: να είναι καλά όλοι μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον"

Οικογένεια ενωμένη σαν μια γροθιά

Με λένε Νεκτάριο και εδώ και μερικούς μήνες ήρθαμε στα Γιάννενα με την οικογένειά μου. Πριν μετακομίσουμε εδώ μέναμε στην Αττική.
Εκεί ξεκίνησα τη σχολική μου ζωή. Έκανα πολλούς φίλους από το σχολείο και από το κολυμβητήριο. Αφού πέρασαν περίπου 5 χρόνια, ήρθε η ώρα να φύγουμε επειδή ο πατέρας μου θα έπερνε μετάθεση. Τότε καθίσαμε στο τραπέζι να συζητήσουμε όλοι μαζί σαν οικογένεια όπως κάνουμε πάντα στις δύσκολες στιγμές. Υπήρχαν δύο λύσεις. Ή να γυρίσουμε πίσω στο πατρικό μας σπίτι στην Αθήνα ή να πάμε στα Γιάννενα, μια πόλη που την είχαμε επισκεφτεί πολλές φορές. Η απόφαση έπρεπε να είναι οικογενειακή επειδή αφορούσε το μέλλον όλλων μας.
Ύστερα από πολλές σκέψεις και συζητήσεις με τους γονείς μου αλλά και μόνο τα αδέλφια μεταξύ μας, αποφασίσαμε να κάνουμε αποκέντρωση από την Αθήνα και να μείνουμε στα Γιάννενα για πάντα.
Στο τέλος της περσινής χρονιάς κάναμε ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι και βοηθήσαμε όλοι μαζί για τη μετακόμιση. Εγώ γέμιζα κούτες μς πράγματα ενώ η αδερφή μου πρόσεχε τον μικρό μου αδερφό.
Όταν ήρθαμε στα Γιάννενα αντιμετωπίσαμε προβλήματα. Μας ήταν δύσκολο να εγκλιματιστούμε στο καινούριο περιβάλλον. Ήταν μερικές φορές που αισθανόμουν πολύ μόνος και με εκνεύριζε το γεγονός ότι δεν είχα φίλους και ήμουν μέσα στο σπίτι.
Η αδερφή μου και οι γονείς μου αντιμετώπιζαν παρόμοια προβλήματα. Όμως κάναμε αυτό που πάντα συνηθίζουμε. Συζητήσαμε και προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις.
Έχουν περάσει περίπου εννιά μήνες και εμείς έχουμε εγκλιματιστεί στη νέα επαρχιακή πόλη. Έχουμε κάνει φίλους και περνάμε όλοι καλά.
θυμάμαι τη μαμά μου που πάντα μας έλεγε ότι σε όποιο μέρος και να πάμε πρέπει να είμαστε πάντα ενωμένοι σαν μια γροθιά γιατί πράγματι το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι καλά όλοι μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.

Νεκτάριος

Μικρά καθημερινά προβλήματα

Πολλές φορές μερικά μικρά καθημερινά προβλήματα φαίνονται ασήμαντα σε κάποιους. Στη δική μου οικογένεια όμως κανείς δεν τα παραβλέπει.
Αρκετές φορές έχω ζητήσει τη βοήθεια των γονιών μου και του αδερφού μου για διάφορα προβλήματά μου.
Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με τους φίλους μου. Συχνά μπορεί να τσακωθώ με αυτούς αλλά πάντα η οικογένειά μου βρίσκεται δίπλα μου και μου συμπαραστέκεται.
Ακόμα θυμάμαι τη μέρα που είχα μαλώσει με τις κολλητές μου και γύρισα σπίτι κλαίγοντας, πως μου συμπεριφέρθηκαν οι γονείς μου. Με τον πιο γλυκό τρόπο, μου εξήγησαν πως δεν πρέπει να στεναχωριέμαι τόσο πολύ και να προσπαθήσω να να ξαναφτιάξω τα πράγματα. Μα ακόμα και ο αδερφός μου με το χιούμορ του και τα αστεία του με έκανε να το σκεφτώ καλύτερα.
Για να συνοψίσω πιστεύω ότι η οικογένεια είναι ότι πολυτιμότερο μπορεί να έχει κάποιος. Τέλος πιστεύω ότι το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.

Χάιντι

Οικογένεια ενωμένη, ποτέ νικημένη

Όταν ήμουν εφτά χρονών περίπου είχε έρθει μια οικογένεια με ένα παιδί και είχε μείνει έναν όροφο πιο πάνω από εμάς. Εγώ από την αρχή ήθελα να γνωρίσω αυτό το παιδί. Ήταν αγόρι, τον έλεγαν Ανδρέα και ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος από μένα.
Τα μεσημέρια όμως ακούγονταν από αυτούς φωνές. Κάθε μεσημέρι κι ένας καβγάς. Εγώ μόλις τους άκουγα τρόμαζα πολύ. Περνούσαν οι μέρες και δεν έβλεπα πια τον Ανδρέα. Τι να είχε συμβεί; Την απορία μου την έλυσαν οι γονείς μου τρία χρόνια μετά, όταν είχα πια οριμάσει.
Κάθε μέρα οι γονείς του Ανδρέα καβγάδιζαν. Έκαναν σαν το σκύλο με τη γάτα. Μια φορά όμως ξεπέρασαν τα όρια. Και ο καημένος ο Ανδρέας δεν άντεχε τις φωνές τους και τι να κάνει; Σκέφτηκε να πάει μια βόλτα μέχρι να ξεθυμάνουν. Δυστυχώς όμως πέρασε πολλή ώρα και ο Ανδρέας δεν γύρισε. Οι γονείς του ανησύχησαν πολύ. Μετά από ένα χρονικό διάστημα κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Ο αγαπημένος τους Ανδρέας είχε χαθεί. Τοτε οι γονείς του ξεχνώντας τις διαφορές τους και τους καθημερινούς τους καβγάδες έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να βρεθεί. Ειδοποίησαν την αστυνομία και το "Χαμόγελο Του Παιδιού." Οι προσπάθειές τους αυτές είχαν αποτέλεσμα. Μετά από ένα μήνα αγωνίας ο πολυαγαπημένος τους γιος γύρισε πίσω σε αυτούς, σώος και αβλαβής. Από τότε οι γονείς του δεν ξανακαβγάδισαν ποτέ. Κατάλαβαν ποιο είναι το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια: να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.

Άννα

Από την επίσκεψή μας στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής

Την Τετάρτη 25/02/09 πραγματοποιήσαμε εκπαιδευτική εκδρομή στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Αφού καθίσαμε, ο υπεύθυνος μας μίλησε για την οδική συμπεριφορά. Μας είπε πώς να περνάμε το δρόμο με ασφάλεια, λίγα πράγματα για τα σήματα, πώς να συμπεριφερόμαστε όταν είμαστε επιβάτες, πώς να ανεβαίνουμε με σωστό τρόπο στο λεωφορείο και άλλα πολλά.
Μετά όμως από την ομιλία υπήρχε και το παιχνίδι. Ανεβήκαμε σε μικρά ποδήλατα φορώντας κράνη και σε τζιπάκια και κάναμε έναν κύκλο στο πάρκο. Είχε πολλή πλάκα!!!
Ύστερα φύγαμε από εκεί με τα πόδια. Σταματήσαμε σε μια πολύ ωραία παιδική χαρά. Εκεί θα περιμέναμε μέχρι να έρθει το αστικό να μας πάρει. Παίξαμε πολύ χαρούμενα και ανέμελα εκεί. Και τι δεν είχε! Από τα πιο συνηθισμένα παιχνίδια ως τα πιο πρωτότυπα. Και σχεδόν όλα ήταν ξύλινα. Ήταν πολύ ωραία. Κάναμε κούνια μέχρι που ζαλιστήκαμε...
Στο τέλος ήρθε το αστικό για να μας πάει πίσω στο σχολείο μας. Στο δρόμο τραγουδούσαμε διάφορα τραγούδια. Τον τρελάναμε τον καημένο τον οδηγό!
Περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Διασκεδάσαμε με την ψυχή μας.

Άννα

Ομαδική Εργασία στα Αγγλικά

Γνωρίζουμε την Πολωνία

Τα νέα του Σχολείου μας(18-02-09)

Αποκριάτικος Χορός

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο αποκριάτικος χορός του σχολείου μας έγινε στο κέντρο "Διογένης". Όμως φέτος έγινε κάτι διαφορετικό που σίγουρα έκανε συναρπαστικό τον συνηθισμένο και ίσως βαρετό αποκριάτικο χορό. Φέτος υπήρχε και διαγωνισμός χορού. Αυτό ήταν κάτι το οποίο μας τράβηξε το ενδιαφέρον. Έτσι οργανωθήκαμε και δημιουργήσαμε μια δική μας χορογραφία.
Έφτασε η μέρα και η ώρα του διαγωνισμού. Ήμαστε στη δεύτερη σειρά παρουσίασης. Όλοι είχαμε τρακ. Η χορογραφία μας ήταν καταπληκτική και κέρδισε τελικά τη δεύτερη θέση, μιας και πρώτοι ήταν τα παιδιά της Ε3 τάξης.
Μετά το διαγωνισμό ο Σύλλογος γονέων και Κηδεμόνων (που διοργάνωσε το χορό) μοίρασε σε όλους τους διαγωνιζόμενους αναμνηστικά μετάλλια.
Ακολούθησε φαγητό και χορός. Το γλέντι ήταν ξέφρενο. Αυτή η αποκριάτικη εκδήλωση θα μας μείνει αξέχαστη...

Ανδριάνα

Σκακιστικό πρωτάθλημα

Το πρωτάθλημα Σκακιού Βορειοδυτικής Ελλάδας έγινε. Μη ρωτάτε τι θέση πήρα στο ατομικό. Ένας θεός ξέρει! Όμως η ομάδα μου (Δημήτρης, Άρης, Αγγελος κι εγώ) βγήκε δεύτερη!!! Μπορεί να να προκριθήκαμε και για το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Πάντως μετάλλια και κύπελλο πήραμε. Το Σχολείο μας πήρε περισσότερα κύπελλα από ότι είχε πάρει πέρυσι. Ίσως επειδή αυτή τη φορά στις παρτίδες δεν είχε χρονόμετρο από την αρχή.

Άννα

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Με αφορμή την σχετική εργασία του σχολικού βιβλίου μας πραγματοποιήσαμε μεγάλη έρευνα με τη συμμετοχή συμμαθητών μας των άλλων τάξεων του σχολείου μας.

Η έρευνα είχε θέμα τα ατυχήματα στο χώρο του σχολείου. Την πραγματοποιήσαμε χωρισμένοι σε ομάδες αναλαμβάνοντας κάθε ομάδα από μια τάξη.

Τα αποτελέσματα είχαν ως εξής:

Στην ερώτηση: σας έχει συμβεί κάποιο ατύχημα στο σχολείο

τα παιδιά της Β΄ τάξης απάντησαν ΝΑΙ το 83,3% και ΟΧΙ το 16,7%. Τα παιδιά της Γ-Δ τάξης απάντησαν ΝΑΙ 69% και ΟΧΙ 31%. Τα παιδιά της Ε-ΣΤ τάξης απάντησαν ΝΑΙ 89% και ΟΧΙ 11%.

Στην ερώτηση πού σου έχει συμβεί ατύχημα οι απαντήσεις ήταν:

Στην ΑΥΛΗ: Β τάξη 84%, Γ-Δ τάξεις 52,2%, Ε-ΣΤ τάξεις 58%

Στη ΣΚΑΛΑ: Β τάξη 16%, Γ-Δ τάξεις 31,3%, Ε-ΣΤ τάξεις 29,8%

Στην ΤΑΞΗ: Γ-Δ τάξεις 13,5%, Ε-ΣΤ τάξεις 3,5%

Στο ΔΙΑΔΡΟΜΟ: Γ-Δ τάξεις 3%, Ε-ΣΤ τάξεις 5,3%

Στο ΚΥΛΙΚΕΙΟ: Ε-ΣΤ τάξεις 3,4%

Στην ερώτηση: τι είδους ατύχημα έχεις πάθει οι απαντήσεις ήταν:

ΕΠΕΣΑ: Β τάξη 16%, Γ-Δ τάξεις 31,4%, Ε-ΣΤ τάξεις 40,4%

ΓΛΙΣΤΡΗΣΑ: Β τάξη 28%, Γ-Δ τάξεις 25,4%, Ε-ΣΤ τάξεις 31,6%

ΣΚΟΝΤΑΨΑ: Β τάξη 44%, Γ-Δ τάξεις 15%, Ε-ΣΤ τάξεις 15,8%

ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΛΛΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ: Β τάξη 12%, Γ-Δ τάξεις 28,2%, Ε-ΣΤ τάξεις 12,2%

Στην ερώτηση: ποιο ήταν το αποτέλεσμα του ατυχήματος οι απαντήσεις ήταν:

ΜΩΛΩΠΕΣ: Β τάξη 16%, Γ-Δ τάξεις 28,4%, Ε-ΣΤ τάξεις 31,6%

ΡΑΜΜΑΤΑ: Β τάξη 16%, Γ-Δ τάξεις 3%, Ε-ΣΤ τάξεις 7%

ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΕΣ: Β τάξη 44%, Γ-Δ τάξεις 46,3%, Ε-ΣΤ τάξεις 22,8%

ΠΡΗΞΙΜΟ: Β τάξη 24%, Γ-Δ τάξεις 15%, Ε-ΣΤ τάξεις 28,1%

ΔΙΑΣΤΡΕΜΑ: Γ-Δ τάξεις 7,3%, Ε-ΣΤ τάξεις 10,5%

Ομαδική Εργασία των Μαθητών της Τάξης μας